|
![](0.jpg)
Пречек со солзи радосници за повторната средба. Сите денови додека качувавме времето беше чисто и убаво |
![](1.jpg)
|
![](2.jpg)
Веќе наредниот ден - идилична сцена во Доломитите |
![](3.jpg)
Кортина Дампецо |
![](4.jpg)
Нашата прва цел - Монте Аверау (2647м) преку 150 метри високата „Алвера“ |
![](5.jpg)
|
![](6.jpg)
|
![](7.jpg) |
![](8.jpg)
Весна - приодот е експонирана и ронлива III-ка која бараше многу внимателност, а посебно поради тоа што ја качувавме без обезбедување |
![](9.jpg)
Веќе кога сме во насоката е полесно :) |
![](10.jpg)
Игор на сидриште - многу убаво беше чувството да се качува нешто со многу малку „ин ситу“ точки за обезбедување |
![](11.jpg)
И Весна малку се одмара - во една мала пештера |
![](12.jpg)
Овде имаше книга каде се потпишавме: „Игор и Весна, АК Шри Чинмој - Македонија, 25.08.2008г.“
|
![](13.jpg)
Книгата се чува во кутија на која има плочка со потсетување за првото искачување: „Виа А. Алвера, В. Илинг, В. Помпанин, А. Аполонио - 29ти Јуни 1945г.“ |
![](14.jpg)
Уште малку качување... |
![](15.jpg)
И на врвот |
![](16.jpg)
|
![](17.jpg)
Симнувањето беше од другата страна по „виа ферата“ - најпрво патека... |
![](18.jpg)
|
![](19.jpg)
А потоа скалички и сајла |
![](20.jpg)
|
![](21.jpg)
Супер си поминавме! |
![](22.jpg)
Следна цел - планинскиот превој Села (2240м) |
![](23.jpg)
Од овде почнува пристапот до Првата Села Кула и Пиц Чиавазес каде качувавме по прекрасни насоки - јуху! |
![](24.jpg)
Првата Села Кула (2533м). Овде ја качувавме класиката „Тренкер“ (200м, V-) |
![](27.jpg) |
![](25.jpg)
Игор под карпата |
![](26.jpg)
Весна качува |
![](28.jpg) |
![](29.jpg)
|
![](340.jpg)
|
![](31.jpg)
|
![](32.jpg)
Трета планина - Пиц Чиавазес (2828м). Насоката „Мал Микелуци“ е со полна линија, а испрекинатата е излезот. Сите алпинистички насоки го имаат тој излез бидејќи карпата во горната половина е во многу лоша состојба. Сепак и 250 метри насока беше доволно добро :) |
![](33.jpg)
Претходната ноќ на кратко заврна дожд, но тоа беше доволно на пристапот да бидеме пречекани од „водопад“... |
![](34.jpg)
Подготовки |
![](35.jpg)
И качување |
![](36.jpg)
|
![](37.jpg) |
![](38.jpg)
|
![](39.jpg)
На појасот по кој се излегува од насоките |
![](40.jpg)
Движењето по овој појас не е воопшто едноставно, туку напротив на места многу експонирано и опасно. Веднаш до патеката чиста вертикала од 250м... Весна: „Што е ова?“ |
![](41.jpg)
Конечно на безбедно место |
![](42.jpg)
Пордоишпиц (2952м) и фантастичната насока - „Мариаканте“ |
![](43.jpg)
Сипарест пристап |
![](44.jpg)
Подготовки |
![](45.jpg)
И качување |
![](47.jpg) |
![](46.jpg)
|
![](48.jpg) |
![](49.jpg)
|
![](50.jpg) |
![](51.jpg)
Во близина на врвот - овде има жичара со која е поврзан врвот со планинскиот премин Пордои |
![](52.jpg)
|
![](53.jpg) |
![](54.jpg)
Ова беше последна насока за оваа сезона, супер поминавме во сите качувања и решивме да се почестиме со возење од 10мин наместо час и половина пешки по ситниот сипар |
![](55.jpg)
И долу - превојот Пордои се наоѓа на 2239мнв |
![](56.jpg)
Велосипедизмот е исто така многу популарен спорт во овие краишта каде и поминува познатото „Џиро“ |
![](57.jpg)
Немаме зборови за искуствата. Навистина уживавме и со нови соништа се надеваме што поскоро повторно во оваа наша „дома“... |
![](58.jpg)
Доломитите при нашето заминување - беа тажни... |
![](59.jpg)
|
Наскоро повеќе фотографии... |